Θα σου γλιστρήσει από τα χέρια άλλη μια μέρα, θα τις μετράς και θα 'ναι οι μισές. Θα βλέπεις θάλασσα και θα 'σαι σε μια ξέρα, μόνο τα κύματα θ' ακούς και τις φωνές.
Κάνει στην άκρη ο καιρός να σε χωρέσει, μια αυταπάτη οι επιλογές. Έχεις αφήσει το ταξίδι σου στη μέση, για το χατίρι σου αλλάζουν οι εποχές.
Κρύβεις ακόμα μια φορά το πρόσωπό σου, μακάρι να 'τανε τα πάντα αλλιώς. Μακάρι να 'ταν να περνούσε το δικό σου, νιώθεις χαμένος, αλλά είσαι ζωντανός.
Σαν ναυαγός που ονειρεύεται καράβια κρατώντας τη φωτιά του ζωντανή. Ψάχνεις ακόμα στον ορίζοντα σημάδια, που θα σε φέρουν πάλι πίσω στη ζωή.
Χάνεις αυτό που σου 'χει τύχει για να ζήσεις, είναι το σήμερα αίμα ζεστό. Ένα τσιγάρο σου 'χει μείνει να καπνίσεις, δεν έχει αλλού, δεν έχει αλλιώς, μόνο εδώ.
Μείνανε οι φωνές... ας τις στρέψουμε στη σωστή κατεύθυνση να συγχρονιστούν με τον Άνεμο....
Ύστατη προσπάθεια...
αύριο ίσως να βρεθεί σχεδία.. ίσως να πιαστεί ο ένας από τον άλλο....
Αρκούδα, εσύ θα συγχωνευτείς με μένα, με τη Δύση, γιατί όπως και γω, είσαι δυνατή και σκέφτεσαι πολύ πριν μιλήσεις. Όταν υπηρετείς μαζί μου, το δέρμα σου θα είναι μαύρο, σαν τη νύχτα, με ασημένιες τρίχες προς τιμή των αστέρων. Θα είσαι πρόε...δρος στο συμβούλιο των ζώων όπως εγώ προεδρεύω στο συμβούλιο των ανέμων. Βίσονα, εσύ θα συγχωνευτείς με τη δύναμη της Βαμπούζ, του Βορρά, γιατί μοιράζεις τις ιδιότητες της ανανέωσης και της αγνότητας. Όταν θα υπηρετείς με τη Βαμπούζ, το δέρμα σου θα είναι λευκό, το χρώμα του χιονιού. Αετέ, θα συγχωνευτείς με τη δύναμη της Βαμπούν, της Ανατολής. Με το διαυγές σου όραμα θα βοηθάς στην αφύπνιση, στη σοφία και στη φώτιση. Όταν θα υπηρετείς μαζί της θα έχεις χρυσαφένια φτερά, στο χρώμα της αυγής. Κογιότ, θα συγχωνευτείς με τη δύναμη του Νότου, του Σονοντέζε. Με την ικανότητα να επιβιώνεις και να διδάσκεις, θα βοηθάς στην ανάπτυξη και στη πίστη στη ζωή.
Όταν υπηρετείς μαζί του, το δέρμα σου θα έχει το χρώμα που δημιουργεί ο μεσημεριάτικος ΗΛΙΟΣ όταν πέφτει στη γόνιμη ΓΗ...
1 σχόλια:
Θα σου γλιστρήσει από τα χέρια άλλη μια μέρα,
θα τις μετράς και θα 'ναι οι μισές.
Θα βλέπεις θάλασσα και θα 'σαι σε μια ξέρα,
μόνο τα κύματα θ' ακούς και τις φωνές.
Κάνει στην άκρη ο καιρός να σε χωρέσει,
μια αυταπάτη οι επιλογές.
Έχεις αφήσει το ταξίδι σου στη μέση,
για το χατίρι σου αλλάζουν οι εποχές.
Κρύβεις ακόμα μια φορά το πρόσωπό σου,
μακάρι να 'τανε τα πάντα αλλιώς.
Μακάρι να 'ταν να περνούσε το δικό σου,
νιώθεις χαμένος, αλλά είσαι ζωντανός.
Σαν ναυαγός που ονειρεύεται καράβια
κρατώντας τη φωτιά του ζωντανή.
Ψάχνεις ακόμα στον ορίζοντα σημάδια,
που θα σε φέρουν πάλι πίσω στη ζωή.
Χάνεις αυτό που σου 'χει τύχει για να ζήσεις,
είναι το σήμερα αίμα ζεστό.
Ένα τσιγάρο σου 'χει μείνει να καπνίσεις,
δεν έχει αλλού, δεν έχει αλλιώς, μόνο εδώ.
Μείνανε οι φωνές...
ας τις στρέψουμε στη σωστή κατεύθυνση να συγχρονιστούν με τον Άνεμο....
Ύστατη προσπάθεια...
αύριο ίσως να βρεθεί σχεδία..
ίσως να πιαστεί ο ένας από τον άλλο....
μάχομαι..
μέσαμ ου κι έξω..
αντεχω λέω..
εσύ?....
Δημοσίευση σχολίου