Δωμάτιο άδειο...οι σκέψεις ναυάγιο...
Ψυχή και κουράγιο...κανείς δε μου δίνει ποτέ...
Δωμάτιο άδειο και μόνος ακόμη
Παράλληλοι δρόμοι που δεν συναντιούνται ποτέ
Τόσα προβλήματα κι όμως δεν έκανα πίσω ποτέ
Δεν έκανα πίσω ποτέ!
Στα μέσα του 79' σ' ένα πλανήτη προσγειώθηκα
σε μια άψυχη μάζα άθελα μου ενσωματώθηκα
φορτώθηκα προβλήματα και δέχτηκα χτυπήματα
κι ας μίλαγε ο Θεός μ' απόκρυφα μηνύματα
χίλια μύρια κύματα μα εγώ είχα βάλει πλώρη
ν' αγγίξω τα όνειρα μου από μικρό αγόρι
σαν το δικό μου story υπάρχουνε χιλιάδες
τόση αλήθεια πότε άκουσες σε 16 αράδες
κι αφού όλα στη ζωή ξεκινάνε από ένα όραμα
είπα κάθε βλέψη μου να βάλω σ΄ ένα πρόγραμμα
να δώσω ένα όνομα σ' ότι γεννάει η μοίρα
κι ας έδωσα πολλά... στο τέλος λίγα πήρα
μα δεν πειράζει όμως, είναι ανοικτός ο δρόμος
κι αν θες μπορεί να γίνει δικός σου αυτός ο κόσμος
κάθε αστέρι είναι αστέρι και λάμπει όπως και να 'χει
μα σημασία έχει στην καρδιά σου τι υπάρχει...
Δωμάτιο άδειο...οι σκέψεις ναυάγιο...
Ψυχή και κουράγιο...κανείς δε μου δίνει ποτέ...
Τι κι αν δεν είχα τους φίλους ;
Στα πόδια μου στέκομαι ναι!
Δωμάτιο άδειο και μόνος ακόμη
Παράλληλοι δρόμοι που δεν συναντιούνται ποτέ
Τόσα προβλήματα κι όμως δεν έκανα πίσω ποτέ
Δεν έκανα πίσω ποτέ!
Κι όσα μου δίδαξε η ζωή σ' ένα χαρτί τ' αποτυπώνω
προσπαθώ να είμαι σαφής ώστε να μη χάνω χρόνο
κάθε μέρα επιβιώνω σε ζούγκλα τόσο γκρίζα
αυτό όμως το πρόβλημα δεν κόβεται απ' την ρίζα
τη μίζα προσπαθώ να γυρίσω κι όμως βρίσκω
πολλά εμπόδια θα το πάρω όμως το ρίσκο
μέσα σ' ένα δίσκο όλη η αλήθεια δε χωράει
πόσο μάλλον σε μια χώρα που τη μάσκα της φοράει
τίποτα δεν προχωράει όλα μένουν πάντα στάσιμα
ποτέ δικάσιμα αλλά πάντα εξαγοράσιμα
πανάκριβα τα καύσιμα σε ύφεση η ζωή μας
ματαιοδοξία για την τελευταία στιγμή μας
που πήγε η πυγμή μας; η δύναμη της γνώμης μας;
παράσιτα και αίματα γεμίσανε οι δρόμοι μας
ενδόμυχα οι φόβοι μας τη σκέψη μας ελέγχουν
γι αυτό κι ενδόμυχα απ' τα κοινά όλοι απέχουν...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου