Αδιάβροχο...Το τραγούδι...

Μεσάνυχτα σ' ένα σταθμό,

από ταξίδι μακρινό

και την καρδιά στο χέρι.

Στην αγορά φώτα σβηστά,

και μες στα πόδια μου μπροστά

ανθρώποι νυσταγμένοι.

Με πήρε ο ύπνος στα σκαλιά

πέσαν τα βλέφαρα βαριά

κοντεύει να χαράξει..

μα ξύπνησα απ' τους καπνούς

τους διερχόμενους συρμούς

με έκπληξη μεγάλη

Στην πλάτη μου ήταν ριχτό

ένα αδιάβροχο παλτό

πιο κει, ένα κορίτσι...

Της είπα, είμαι μοναχός

και ταξιδεύω διαρκώς,

Θέλεις να γνωριστούμε;

Εγώ ό,τι έχω -λέει- είν' αυτό

που σε ζέστανε παλτό,

θες να το μοιραστούμε;

Ωραία θα 'ταν, εξηγώ

μα ειν' μικρό, πολύ μικρό

και πως θα το φορούμε;

Μη νοιάζεσαι, και τι μ' αυτό;

-λέει- χωράμε και οι δυο

αρκεί ν'αγκαλιαστούμε...

Με τα χέρια αδειανά και τα μάτια ποτάμι

η ζωή που περνά και λυγάει σαν καλάμι.

Η ζωή μου λοιπόν, ταξιδιάρικο τρένο.

Στη σιωπή των σταθμών, μοναχή κατεβαίνω.

Κι όμως, σ'είχα τόσο πιστέψει.

Κι όμως, την καρδιά μου είχες κλέψει

Κι όμως, στον παράξενο κόσμο που ζω,

όλα καλά και σωστά καμωμένα.

Νύχτα κι αυτή δίχως εσένα.

Στα παλιά σινεμά τα καθίσματα άδεια.

Το σκοτάδι γεννά του καημού τα σημάδια.

Πάλι μόνη λοιπόν, ταξιδιάρικο τρένο

Στη σιωπή των σταθμών τη βροχή περιμένω.

Κι όμως, σ'είχα τόσο πιστέψει.

Κι όμως, την καρδιά μου είχες κλέψει.

Κι όμως, στον παράξενο κόσμο που ζω,

όλα καλά και σωστά καμωμένα.

Κόσμος κι αυτός δίχως εσένα

δίχως εμένα.

Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης

Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης

Στίχοι: Γιώργος Ανδρέου

Μουσική: Γιώργος Ανδρέου