O σταθμός ... και ... Οι ακροβάτες ...

Σ' είδα σ' ένα σταθμό, να μιλάς στα παιδιά

Ένα γκρί φορούσες παλτό, με χαμένη κοιτούσες ματιά

Σαν γλυκιά μουσική, η ζεστή σου φωνή

Έκρυβε το θεό, μες στο γκρίζο σταθμό

Ξαφνικά γυρνάς , και μου χαμογελάς

μ' ένα αλλιώτικο φως, πλημμυρίζει ο σταθμός

ήρθαν τρένα πολλά, μα εγώ έμεινα εκεί

κι άκουγα σιωπηλά, τη γλυκιά μουσική

Σ' ένα γκρίζο σταθμό, άρχισε μια ζωή

Μ' ένα χαμόγελο απλό, μ' ένα σου βλέμμα ζεστό

Ήρθαν τρένα πολλά , να με πάρουν μακριά

Μα ταξίδευα πια στη δική σου ματιά

Σ' ένα γκρίζο σταθμό, άρχισε μια ζωή.

Πόσο χαμηλά ζητάς να πέσω;

Και ποιο συρματόσκοινο

της ζωής μου να γίνει το μέσο;

Τι νόμιζες;

Οι αρχάριοι πάντοτε πέφτουν.

Πεθαίνουν από έρωτα

στο χάος τους γλιστρώντας.

Οι ακροβάτες πέφτουνε

κοιτάζοντας τους πρώτους.

Οι ακροβάτες πέφτουνε

μαζί με το κοινό τους

καμπύλες διαγράφοντας

βουτώντας στο κενό τους.

Στίχοι - Χάρις Αλεξίου

Μουσική - Κώστας Χατζής

Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης

Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος