Μικρό μου αλαφροΐσκιωτο
και παραχαϊδεμένο
ποια λέξη μου σε πλήγωσε
και μοιάζεις λυπημένο
Εσύ δεν είσαι για να κλαις
για να παραπονιέσαι
ποιο λάθος μου σε πίκρανε
κι απόψε δεν μιλιέσαι
Να τιναχτώ σαν χορευτής
της πίκρας σου εκδικητής
κι αφέντης της χαράς σου
μικρό μου να σε ξαναδώ
χαρούμενο και γελαστό
να ανοίγεις τα φτερά σου
Μικρό μου απαρηγόρητο
και παρεξηγημένο
ποια νύχτα μου σ' αδίκησε
και λες πως νιώθεις ξένο
Εσύ δεν είσαι για να κλαις
για να παραπονιέσαι
ποιο λάθος μου σε πίκρανε
κι απόψε δεν μιλιέσαι
Να τιναχτώ σαν χορευτής
της πίκρας σου εκδικητής
κι αφέντης της χαράς σου
μικρό μου να σε ξαναδώ
χαρούμενο και γελαστό
να ανοίγεις τα φτερά σου
Να τιναχτώ σαν χορευτής
της πίκρας σου εκδικητής
κι αφέντης της χαράς σου
Μουσική: Τόκας Μάριος
Στίχοι: Φασούλας Κώστας
1 σχόλια:
Πιο μικρό από έναν κόκκο άμμου...
πιο ευαίσθητο από το μίσχο της μαργαρίτας...
μα ...
ξέρεις, τί πείσμα έχει η μικρή μαργαρίτα.....
εκείνη η Μαγική Δύναμη της Θέλησης που ραγίζει το τσιμεντο και φερνει ανοιξη ακομη και μεσα στην Αγρια Πόλη των Απροσωπων Ανθρωπων...
εμεις αποκτήσαμε πρόσωπο, Λύκε μου.......
Ξεφυγαμε από τις Σκιές...
γίναμε Μοναδικότητες στο Βασίλειο των Ζώων....
εκεί που οι Λύκοι κυριαρχούν με γνήσια συναισθήματα και προθέσεις απροκάλυπτες...
Σε φιλω γλυκά.....
μια ζεστή καλημερα κούρνιασε δίπλα σου....
Δημοσίευση σχολίου