Το φως στο παραθύριν σου
τζι ούλλη δροσιά στο στόμαν
τζι ο ήλιος σαν τον τζύρην σου
πον σου χαλά χαττήριν σου
δικιά σου ζωήν τζιαι χρώμαν.
Τριαντάφυλλα τζ' αρώματα
τα σιείλη τζι η αγκαλιά σου
τζι εσούνι ούλλον αππώματα
της ομορκιάς καμώματα
σκορπίζεις τα φιλιά σου.
Συνάχτου πκιον τριανταφυλλιά
μεν τα ξοδεύκεις τα φιλιά
τζι έρκομαι 'γιω ξοπίσω
μαράζιν τρώει με αρσενικόν
που τα φιλιά σου μερτικόν
δος μου τζι εμέν να ζήσω.
Καμοί τζι αναστενάματα
που δίπλα σου όπκοιος ρέξει
κόμα τζι ο αγέρας σταματά
-άκου Θεγέ μου πράματα-
φιλιά ζητά πεντέξι.
Τα σιείλη μου δακκάννω τα
μ' αναπαμόν εν βρίσκουν
γιατί ομπρός σου χάννω τα
τζιαι διψασμένα τζι άποτα
δίχα φιλίν μεινίσκουν.
Στίχοι: Βάσος Βενιζέλος
Μουσική: Μάριος Τόκας
1 σχόλια:
...σαν άγριο τριαντάφυλλο...
Εκεί που νόμιζα πως ξέρω τα πάντα της,
συνειδητοποιούσα πως δεν ξέρω τίποτε,
κι όλο πάλευα να τη μάθω,
χωρίς να τη χορταίνω
και χωρίς να κουράζομαι...
Αέναο κυνήγι μιας ιδιοτροπίας..
Γιατί ο έρωτας ανθίζει εκεί που του απαγορεύουν...
σαν άγριο τριαντάφυλλο
που τρέχει φορώντας στεφάνι γυναικείου αρώματος...
να το θέλω..
να ξεφεύγει....
να το αγγίζω στιγμιαία
και το αγκάθι του πιο επώδυνο από τ'άλλα..
μα εγώ να θέλω αυτό..
μόνο αυτό..
κήπους να γεμισω..
να το ποτίσω με δάκρυ κι αλμύρας φιλί..
να κλαδέψω την ατίθαση πονηριά του,
για να φουντώσουν τα ένστικτα..
πιο άγρια να μου ξεφεύγει..
πιο γλυκά να του στήνω παγίδες...
Φονικό στη μέση μιας άνοιξης..
ένας έρωτας στο κοκκινισμα της αφής..
σε φτάνω..
με πονάς...
σε μυρίζω...
με κλέβεις πριν κλέψω τη γεύση σου...
εισχωρείς σαν σκέψη στα άδυτα..
και φυτρώνεις...
άγριο τριαντάφυλλο
εκεί που δεν έφτασε κανείς...
μέσα μου...
χώμα που αγιάστηκε....
μύρο από το σώμα σου..
Για όσο μείνεις...
άγριες αλήθειες σε ένα φως κρυμμένης σιωπής
να ανθίζουν αναρριχητικά
γύρω απ' το φλεγόμενο μίσχο σου...
Αλήθεια γίνομαι..
γύρω σου πεπλεγμένη ανάγκη..
άγριος, όσο αγριεύεσαι...
γλυκός, όσο διψάς....
κήπος σ'απόμερο του παραδείσου μέρος..
στο σύνορο με το κόκκινο
μιας κόλασης
που θυμίζει
Καρδιά ερωτευμένου, σε σχάση....
Άγριο τριαντάφυλλο
αγγελικό μου σχήμα..
διαβολικά υποκλίνομαι
και έρχομαι να σε κόψω...
πριν σε μυρίσει ο Θεός....
Δημοσίευση σχολίου