Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Σταμάτα να μου λες ... Το πέταγμά σου ...

Φεύγω μα δεν θα πάω μακριά
Το ξέρω πως δεν θα είναι όπως παλιά τα πράγματα
Μα, άκουσε με καλά ειλικρινά τα σημάδια κάνε ακόμα ελεύθερα
Και πίσω μη κοιτάς όλα είναι μπροστά για μας μη κολλάς
Γιατί όταν σ’ έχω αγκαλιά, είμαι σ’ ένα όνειρο με τα μάτια ανοιχτά
Και μπορώ να γράψω εκατό τραγούδια μα δεν θα’ ναι αρκετά, για σένα
Τόσο μοναδική, δίπλα σου η μουσική γίνετε πιο ρυθμική
Διπλά σου η μέρα τώρα μοιάζει πιο φωτεινή
διπλά σου, θέλω να μείνω εκεί, καρδιά μου
Έλα μη με παιδεύεις με μπερδεύεις, ξέρεις πως κι εσύ με θέλεις
Και το πιο σημαντικό, ξέρεις πώς να μ’ αντέχεις, η φωνή σου μελωδία αν το πεις με χορεύεις


Για αυτό σταμάτα να μου λες, εγώ σ’ αγάπησα εδώ
Γιατί εγώ ακόμα σ’ αγαπώ ακόμα σε πονώ
Ακόμα νιώθω την ανάσα σου χωρίς να είσαι εδώ
Για αυτό σταμάτα να μου λες, εγώ σ’ αγάπησα εδώ
Γιατί εγώ ακόμα σ’ αγαπώ ακόμα σε πονώ
Σε χρειάζομαι εδώ


Αυτό που μοιάζει φυλακή
είναι το πέταγμά σου
που 'χει φτερά μα δεν μπορεί
να κόψει τα δεσμά σου


Πάρε το φως του έρωτα
μαχαίρι απ' την καρδιά μου
άσε τη γη για τους πολλούς
και πέτα εδώ κοντά μου.


Στίχοι: Γιώργος Καζαντζής
Μουσική: Γιώργος Καζαντζής

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου