Η Περιφραστική Πέτρα

Πες κάτι.

Πες «κύμα», που δεν στέκεται.

Πες «βάρκα», που βουλιάζει

αν την παραφορτώσεις με προθέσεις.

Πες «στιγμή»,

που φωνάζει βοήθεια ότι πνίγεται,

μην τη σώζεις,

πες,

«δεν άκουσα».

Μίλα...

Μίλα.

Πες «αστέρι», που σβήνει.

Δεν λιγοστεύει η σιωπή με μια λέξη.

Πες «πέτρα»,

που είναι άσπαστη λέξη.

Έτσι, ίσα - ίσα

να βάλω έναν τίτλο

σ αυτή τη βόλτα την παραθαλάσσια...

Κική Δημουλά