The Night ...

Historia de un amor

Οι Φυλές

Οι πόθοι μου τα βράδια

της σκέψης μου οι μακρινές φυλές

στη νύχτα ζωγραφίζουν

με μια σταγόνα δυο ανατολές

στον Χάρο δεν μιλούν

στα μάτια τον κοιτούν

στον Χάρο δεν μιλούν

τον γλυκοχαιρετούν.

Στίχοι: Σούλης Λιάκος

Μουσική: Σούλης Λιάκος

Song of Spirit

Beauty and the Beast

However cold the wind and rain

I'll be there to ease up your pain

However cruel the mirrors of sin

Remember beauty is found within

...Forever shall the wolf in me desire the sheep in you...

Τζιβαέρι

Διοτίμα

Δεν μπορώ

Mermaid´s Song

Close the door

Στίχοι: Σταύρος Λογαρίδης

Μουσική: Σταύρος Λογαρίδης

Je Suis Malade

Τόλμησέ το!

Blues

Τις περισσότερες φορές

το περπατάς μονάχος

μα τούτη η νύχτα

είναι δύσκολη να βγει

διαλέξεις σε διαλέξουνε

δεν θα υπάρχει λάθος

ίδιο νερό άλλη πηγή

Μ' ένα σουγιά άγρια μεσάνυχτα

χωρίς πολλά πολλά γιατί

χωρίζεις τα όμορφα απ' τα άσχημα

αφού για σένανε η πλάστιγγα

θα γέρνει πάντα προς τη γη

Στίχοι: Παύλος Σιδηρόπουλος

Μουσική: Παύλος Σιδηρόπουλος

Ένας χειμώνας για δυο

Σε μια μικρή κιβωτό,

Είμαι στον κόσμο μου, εδώ.

Στις δυο μου ρίζες πατώ.

Φωτιά, αέρας, σκόνη, λάσπη και νερό.

Στίχοι: Διονύσης Τσακνής

Μουσική: Διονύσης Τσακνής

Culture

Cancao do Mar

Sentinel

Besame Mucho

What`s A Woman...

Love Conquers All ...

It Feels like the end

When you're closer to losing your dreams

Than losing a friend

Flying blind

I'm shooting into the dark

Who will I find

Oh girl

And if it takes me a lifetime

I swear I'll tear down every wall

Love conquers all

On my way

Tomorrow I rise with the sun

Soon I'll be gone

Words can't say

How the memories of feelings of love

They linger on

Oh girl

And if it takes me forever

I know it's worth every teardrop that falls

Love conquers all

Somewhere there's a place in your heart

Where the wounds never heal

Well you're not alone

That's just how I feel

Love conquers all

This one will last a lifetime

And if love conquers all

This one will last forever

Όταν η θύμησή μου…

...Βρίσκετε πολύ πιο μακριά  ...
από τα δικά σας δάκρυα …

Κάποιοι θα σε θυμούνται …

Κιθαρίστα …

"g"

Ο πόνος νίκησε πάλι

Όταν με σκέφτεσαι το νιώθω

όταν σου λείπω μου μιλάς

στην αγκαλιά σου με ζητάς

όμως μακριά μου θες να μένεις

Ξέρεις τι θέλω, τι αγαπάω

τα χρώματα, τις μουσικές

τον πυρετό μου εσύ τον καις

κι όμως μακριά μου επιμένεις

Κι όταν σε ψάξω διψασμένος

να πιω από σένα φως και ζάλη

εσύ θα σκύψεις το κεφάλι

και με τα μάτια σου θολά

πριν φύγεις για άλλη μια φορά

θα πεις ο πόνος νίκησε πάλι

Μισή ζωή μισή χαρά

δεν την μπορώ δεν την αντέχω

καλύτερα να μην σε έχω

παρά μαζί και χωριστά

Ντροπή δεν είναι να φοβάσαι

ντροπή δεν είναι να πονάς

όμως μ' αυτόν που αγαπάς

είναι ευλογία να ξυπνάς

είναι ευτυχία να κοιμάσαι

Μα όταν σε ψάξω διψασμένος

να πιω από σένα φως και ζάλη

εσύ θα σκύψεις το κεφάλι

και με τα μάτια σου θολά

πριν φύγεις για άλλη μια φορά

θα πεις ο πόνος νίκησε πάλι

Όταν σε ψάξω διψασμένος

να πιω από σένα φως και ζάλη

μην σκύψεις άλλο το κεφάλι

και με τα μάτια σου θολά

έστω για μόνο μια φορά

μην πεις ο πόνος νίκησε πάλι

Στίχοι: Γιώργος Ανδρέου

Μουσική: Γιώργος Ανδρέου

Δεν άντεξες...

...Κι όταν έπιασε το σούρουπο, μπροστά σου φανερώθηκα.

΄Ετσι ξαφνικά.

Πίσω απ' τον κορμό του δέντρου που στεκόσουν.

Φορώντας το γυμνό μου βλέμμα και περιττά μηδέν.

Κι ήμουν εγώ που χαμογέλασα στα άδεια σου τα χέρια.

΄Εχοντας κάτω τα μαλλιά,

ξυπόλυτη...

σα κόρη του Απρίλη...

Στίχοι: Angelina Rain

Moment of peace ...

Just for you...Alone...

This is a man's world

This is a man's world

But it wouldn't be nothing, nothing not one little thing

Without a woman or a girl

He's lost in the wilderness

He's lost in bitterness

He's lost, lost somewhere

Έτσι γαμούν, έτσι μισούν οι όμορφες καταραμένες....

Θέλεις να με βγάλεις μια καλή φωτογραφία

πριν να γνωριστούμε τι τα θέλεις τα αρχεία;

Θέλω να σε βγάλω μια καλή φωτογραφία,

μα είσαι στημένη και θέλω άλλη μία.

Μα έτσι κοιτούν, έτσι γελούν οι όμορφες καταραμένες

και χάνονται ακίνητες, παγώνουνε και μένουν ξένες.

Έτσι μεθούν, έτσι φιλούν οι όμορφες καταραμένες.

Τις σκέφτεσαι μα δεν τις θες, στου φόβου σου τις κρύες μέρες.

Θέλω να σε βγάλω μια καλή φωτογραφία,

μα είσαι στημένη και θέλω άλλη μία.

Μα έτσι κοιτούν, έτσι γελούν οι όμορφες καταραμένες.

Κάνεις εφέ στους φίλους σου, μα προτιμάς τις πεταμένες.

Έτσι γαμούν, έτσι μισούν οι όμορφες καταραμένες.

Τις σκέφτεσαι μα δεν τις θες, στου φόβου σου τις κρύες μέρες

Στίχοι: Σάννυ Μπαλτζή

Μουσική: Σάννυ Μπαλτζή

''Ακόμη και έτσι είναι όμορφες ''

Κάποια μέρα ,ο Δημιουργός ξεκουραζόταν και καθισμένος κοιτούσε μερικά παιδιά που έπαιζαν σ'ένα χωριό, γελώντας και τραγουδώντας.

Καθώς τα κοιτούσε άρχισε να σκέφτεται ότι κάποια μέρα τα παιδιά αυτά θα γεράσουν. Το δέρμα τους θα ζαρώσει. Τα μαλιά τους θα γκριζάρουν. Τα δόντια τους θα πέσουν. Τα αξιολάτρευτα κοριτσάκια μεγαλώνοντας θα γίνουν άσχημες γριές γυναίκες.

Αλλά ακόμα και τα παιχνιδιάρικα κουτάβια ,θα γίνουν γέρικοι, τυφλοί και ψωριάρικοι σκύλοι.

Τα τόσο όμορφα λουλούδια θα μαραθούν .

Και αυτά τα φύλλα από τα δέντρα θα πέσουν και θα ξεραθούν.

Αυτά σκεφτόταν ο Δημιουργός και γινόταν όλο και πιο λυπημένος. Ήταν φθινόπωρο και η σκέψη του χειμώνα που ακολουθούσε του βάραινε την καρδιά.

Ο καιρός βέβαια ήταν ακόμη ζεστός και ο ήλιος έλαμπε. 

Ο Δημιουργός παρατήρησε το παιχνίδισμα του φωτός στο έδαφος και τα κίτρινα φύλλα που τα παρέσυρε ο άνεμος εδώ και εκεί. Κοίταξε το γαλάζιο του ουρανού, το λευκό του καλαμποκάλευρου και ξαφνικά χαμογέλασε.

Όλα αυτά τα χρώματα ,σκέφτηκε, πρέπει να διατηρηθούν.Θα φτιάξω κάτι που θα με κάνει χαρούμενο, κάτι που θα το βλέπουν τα παιδιά και θα διασκεδάζουν.

Έτσι ο Δημιουργός πήρε την τσάντα του και άρχισε να μαζεύει
χρώματα. 

Μια ηλιαχτίδα, μια χούφτα μπλε του ουρανού, λευκό από το καλαμποκάλευρο, λίγη σκιά από τα παιδιά που έπαιζαν, μαύρο από τα όμορφα μαλλιά ενός κοριτσιού, κίτρινο από τα φύλλα που έπεφταν, πράσινο από τις πευκοβελόνες,

κόκκινο, μωβ και πορτοκαλί από τα λουλούδια. 
Αφού τα έβαλε όλα αυτά στην τσάντα του ,
πρόσθεσε και το τραγούδι των πουλιών.

Τότε περπάτησε ως το σημείο που έπαιζαν τα παιδιά και τους είπε ''Παιδιά αυτό είναι για σας'' 
και τους έδωσε την τσάντα και συνέχισε 
''Ανοίξτε το ...υπάρχει κάτι όμορφο μέσα''.

Τα παιδιά άνοιξαν την τσάντα και τότε εκαντοντάδες πολύχρωμες πεταλούδες ξεχύθηκαν έξω από αυτήν, πέταξαν χορεύοντας γύρω από τα παιδιά, κάθισαν λίγο στα μαλλιά τους και ξανασηκώθηκαν πετώντας κατά κύματα από το ένα λουλούδι στο άλλο.

Τα παιδιά γοητευμένα από το θέαμα είπαν ότι δεν ειχαν ξαναδεί κάτι τόσο όμορφο.

Τότε οι πεταλούδες άρχισαν να τραγουδάνε και τα παιδιά τις χάζευαν χαμογελώντας.

Καθώς γίνονταν όλα αυτά, ένα πουλί ήρθε και κάθησε στον ώμο του Δημιουργού λέγοντάς του 
''Δεν ήταν σωστό που έδωσες τα τραγούδια μας σ'αυτά τα νέα όμορφα πλάσματα. Όταν μας δημιούργησες ,μας είπες ότι κάθε πουλί θα έχει το δικό του τραγούδι. Τώρα έδωσες και αλλού αυτά τα τραγούδια.

Δεν είναι αρκετό που έδωσες στα πλάσματα αυτά τα χρώματα του ουράνιου τόξου'';;

''Έχεις δίκιο'' είπε τότε ο Δημιουργός. 

''Έδωσα σε κάθε από ένα τραγούδι και δεν έπρεπε να σας πάρω ότι σας ανήκει ''. 

Έτσι πήρε πίσω τα τραγούδια από τις πεταλούδες και από τότε εκείνες είναι σιωπηλές.

''Ακόμη και έτσι είναι όμορφες ''σκέφτηκε ο Δημιουργός ...