Η Σοφία η δικιά μου δε συμμαζεύεται

μία τσούλα είναι του δρόμου που τρελαίνεται

Απ' τη μία παίρνει εμένα και συνεπαίρνεται

απ' την άλλη σπρώχνει εμένα κι από άλλον σπρώχνεται

Η Σοφία η δικιά μου φέγγει ξημερώματα

πάλι τσίμπησε νωρίς μπαγιάτικα δολώματα

κι όταν όλοι την χλευάζουν τότε μ' ονειρεύεται

σαν διαρρήκτης που ένα μπάτσο ερωτεύεται